Η ίδια η Μπριγκίτα έχει περιγράψει με ποιο τρόπο βίωσε το θεόσταλτο αυτό όραμα. Η περιγραφή αφορά σε ένα από τα πληρέστερα οράματά της σχετικά με τον Κανόνα του Τάγματος του Παναγίου Σωτήρα (Τάγμα Μπριγκιτίνων).

"Ο Θεός, ο Δημιουργός των πάντων, γνωστοποιεί σε μένα την ανάξια, με το ίδιο του το ευλογημένο στόμα, όλες τις ρυθμίσεις του Κανόνα αυτού, με έναν θαυμάσιο τρόπο και σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, που είναι αδύνατο για μένα να το εξηγήσω σε κάποιον με ικανοποιητικό τρόπο. Επίσης, δεν είναι δυνατόν να καταλάβει κάποιος, πώς είναι δυνατόν να ειπωθούν ή να γίνουν κατανοητές τόσες πολλές λέξεις μέσα σε αφάνταστα σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς μία απτή εικόνα.

"Ήταν σα να χύθηκε έξω ταυτόχρονα πλήθος θησαυρών που φυλάσσονταν μέσα σε ένα δοχείο, κατά τέτοιο τρόπο ώστε αυτή που είχε το όραμα να είναι αμέσως σε θέση να ξεχωρίσει το ένα κομμάτι του θησαυρού από το άλλο…. Το όραμά μου διήρκεσε ικανό χρονικό διάστημα, ώστε να μπορέσω να το συγκρατήσω στην εσωτερική μου μνήμη.

"Μετά από αυτό το όραμα, η καρδιά μου είχε τέτοια ζέση και τέτοια χαρά που δε θα ήταν δυνατόν να παραμείνει ζωντανή, αλλά θα είχε εκραγεί. Ναι, για μερικές μέρες η καρδιά μου ήταν σαν φυσαλίδα παραγεμισμένη με αέρα, μέχρι που μπόρεσα να πω σε ένα μοναχό, έναν εν Χριστώ φίλο, όλες τις ρυθμίσεις του Κανόνα και τους όρους που περιείχε. Τα κατέγραψε όλα όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Και όταν όλα είχαν καταγραφεί, ένοιωσα την καρδιά μου και το σώμα μου να επιστρέφουν σταδιακά στην φυσική τους κατάσταση" (Ο Κανόνας του Τάγματος, κεφ. 29).

Κανένας καλλιτέχνης ή συγγραφέας, όσο ικανός κι αν είναι, δε θα μπορούσε να περιγράψει αυτή τη στιγμή της έμπνευσης καλύτερα από τη Μπριγκίτα. Το εντυπωσιακό όραμα για την ένδοξη μελλοντική της αποστολή που φωτίζεται ξαφνικά από ένα υπερφυσικό φως, χαρακτηρίζεται από μία καθαρότητα που επιτρέπει σε κάθε λεπτομέρεια να διαγραφεί στη λαμπρή της ιδιαιτερότητα ως κάτι εξαιρετικά σημαντικό. Τέλος, με ζωντανό τρόπο περιγράφονται ο ταχύς ρυθμός του οράματος που ξετυλίγεται, το άγχος μήπως δεν απομνημονεύσει όλες τις λεπτομέρειες, και η ανακούφιση και η ευγνωμοσύνη μετά την καταγραφή.

Κάποιες φορές ήταν η ίδια η Μπριγκίτα που κατέγραφε τα οράματά της άλλες φορές ήταν οι εξομολόγοι της που τα έγραφαν καθ’ υπαγόρευσιν και στη συνέχεια τα μετέφραζαν υπό την εποπτεία της. Τόσο στην Ulvasa όσο και κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη Ρώμη, η Μπριγκίτα σπούδασε Λατινικά και ήξερε τη γλώσσα αρκετά καλά, ώστε να είναι σε θέση να επιβλέπει τις μεταφράσεις των ιερέων.

Πρώτα η αρχική αποκάλυψη έπρεπε να υποστεί επεξεργασία και να διαμορφωθεί από την ίδια την Μπριγκίτα. . Ο Χριστός της είπε:"Η καρδιά σου δεν είναι πάντα σε θέση να διηγηθεί και να καταγράψει με αρκετή θέρμη αυτά που ένιωσε, χωρίς πρώτα να τα ζυγίσεις στη μνήμη σου και να τα γράψεις και τα ξαναγράψεις, μέχρις ότου να φθάσεις στο αληθινό νόημα των λέξεών Μου"Όμως και οι εξομολόγοι συνέβαλλαν στο να πάρουν τα οράματα την οριστική τους μορφή. Στην αποκάλυψη που παραθέσαμε πιο πάνω ο Χριστός αναφέρεται στη συμβολή των εξομολόγων με μία παραβολή. "Είμαι όπως ένας ξυλουργός που κόβει ξύλα στο δάσος και τα πηγαίνει στο σπίτι για να φτιάξει ένα ωραίο γλυπτό, το οποίο διακοσμεί με χρώματα και του δίνει μορφή. Όταν οι φίλοι του δουν ότι το γλυπτό θα μπορούσε να είχε διακοσμηθεί με ακόμα πιο λεπτές αποχρώσεις, παίρνουν και αυτοί τα δικά τους χρώματα και το χρωματίζουν. Έτσι Εγώ, ο Θεός, σμίλεψα τις λέξεις από το θείο μου δάσος και τις τοποθέτησα στην καρδιά σου. Οι φίλοι μου της συγκέντρωσαν σε βιβλία και, μέσω της χάριτος που τους δόθηκε, τις έχουν χρωματίσει και διακοσμήσει." (Extrav. 49).

Οι αλληγορικές ερμηνείες και οι διδακτικές επεξηγήσεις αποτέλεσαν ένα επίπονο έργο για τη Μπριγκίτα και τους εξομολόγους της. Όμως η ίδια η αποκάλυψη, ή τα λόγια του Θεού που αποτελούν την πεμπτουσία του καταγεγραμμένου οράματος, δόθηκε στη Μπριγκίτα σε μία στιγμή θείας έμπνευσης. Οι αποκαλύψεις που έχουν συχνά έναν απτό και φυσικό χαρακτήρα – είναι οράματα από το Καθαρτήριο, τον Παράδεισο και την Κόλαση και είναι σαν να εκτυλίσσονται σε σκηνή ενώπιον των εσωτερικών της οφθαλμών. Ο Χριστός εξήγησε σε όραμα γιατί γίνεται αυτό.

"Το όραμα δεν εμφανίζεται σε εσένα όπως πραγματικά είναι. Γιατί αν θα μπορούσες να δεις την πνευματική ομορφιά των αγίων ψυχών και των αγγέλων, το σώμα σου δεν θα άντεχε να κοιτάξει και θα έσπαγε από χαρά στη θέα τους, σαν ένα εύθραυστο και ραγισμένο αγγείο . Και εάν θα είχες δει τους διαβόλους όπως πραγματικά είναι, είτε θα ζούσες σε μεγάλη δυστυχία, είτε θα πέθαινες από ξαφνικό θάνατο στη θέα της φρικτής τους εμφάνισης. Για το λόγο αυτό, τα πνευματικά πράγματα σου δίνονται ως απτά-πνευματικά λόγια με παραβολές, γιατί διαφορετικά το πνεύμα σου δεν θα μπορούσε να τα καταλάβει. Αλλά το πιο υπέροχο απ’ οτιδήποτε, είναι ότι νοιώθεις το πνεύμα Μου να κινείται στην καρδιά σου."

Η Μπρίτζετ απάντησε: "« Ω, Κύριέ μου, Υιέ της Παρθένου, γιατί καταδέχθηκες να επισκεφθείς μία απλή χήρα; Υπολείπομαι ως προς τις καλές πράξεις, διαθέτω λίγη κατανόηση και γνώση, και έχω εδώ και πολύ καιρό αναλωθεί σε πολλές αμαρτίες"

Αλλά ο Χριστός παρηγορεί τη Μπριγκίτα λέγοντας ότι το μόνο που απαιτεί «είναι μια αγνή καρδιά που εξωτερικά δείχνει ότι όλα τα κοσμικά πάθη έχουν μαραθεί, αλλά βαθιά μέσα της είναι γεμάτη με αγάπη, ώστε εσύ να μην επιθυμεί τίποτε άλλο από Εμένα. Τότε η φωτιά της αγάπης μου θα την διαπεράσει και όλες οι αρετές θα αναθερμανθούν έτσι ώστε, όπως με τη φωτιά, θα καθαριστείς από την αμαρτία και θα υψωθείς όπως ένα αναγεννημένο πουλί, όταν θα έχεις αποβάλλει το δέρμα της λαγνείας." (II:18).